درباره کشور قرقيزستان
جمهوری قرقیزستان كشوری است در قسمت شمال شرقی آسیای مرکزی و محصور در خشکی. این کشور در شرق و جنوب شرقی با چین، در شمال با قزاقستان و در جنوب با تاجیکستان و از غرب با جمهوری ازبکستان همسایه و هم مرز است.
قرقيزستان با مساحتی بالغ بر 198500 كيلو متر مربع دارای جمعیتی در حدود 6 ميليون نفر است. حدود 72% جمعیت این کشور را قرقیزها، ۱۴% را ازبک‌ها و 10% را روس ها تشكيل مي دهند. اقلیتهای کوچک دیگری نیز در این کشور زندگی میکنند.
بخش هایی از این کشور تحت تاثير بخش های جنوبی سلسله كوهستان های تيان شان به شدت كوهستانی است اما بخش هایی نیز در ارتفاعات کمتر واقع شده اند که شامل فلات های كوهستانی، دره های عميق و حوضه های آبگير است. یکی از مهمترین این بخش ها دره فراغنه است که در جنوب شرقی کشور واقع شده و بيشترين محصولات كشاورزی كشور از اين منطقه بدست می آيد.
شهرهاي مهم قرقيزستان عبارتند از توقموق، نارين، باتكن، باليقچي، اوش، جلال آباد و قاراقول.
اطلاعات ضروری کشور قرقيزستان
• نام كشور: جمهوری قرقیزستان
• پايتخت: شهر بيشكك
• زبان رسمی: روسي و قرقيزي
• خط رسمی: خط سيريلي
• نوع حکومت: حكومت دموكراسی پارلمانی
آب و هوای کشور قرقيزستان
قرقيزستان دارای آب و هوای معتدل کوهستانی است كه در بهار و تابستان معتدل و زمستان سرد است. اقليم کشور قرقيزستان در بخش كوهستانی تحت تاثير پارانتر هاي اقليمي خشك قطبي و در دره فراغنه تحت تاثير اقليم نيمه حاره ای است.
تاریخ کشور قرقيزستان
تاریخ کشور قرقيزستان به به سال 201 قبل از ميلاد باز مي گردد. مردم این کشور معتقدند که اقوام این کشور از اقوام ترک زاده شده اند. قوم قرقیز در ابتدا در بخش شمال شرقي كشوري كه هم اکنون مغولستان ناميده مي شود زیست میکرده اند. این قوم بعدها به جنوب مهاجرت كرده و در اطراف رودخانه يني سئي در جنوب سيبري زندگی میکردند. آنها از قرن ششم تا هشتم تا در محل زندگی میکرده اند.
در قرن دوازدهم دین اسلام دين مسلط در تمام منطقه شد. در قرن سيزدهم این قوم با اوج گيري امپراطوري مغول به جنوب مهاجرت كردند. در قرن هاي 15 و 16 جمهوري قرقيز تشکیل شد و تا قرن 19 به شكل مستقل به حيات خود ادامه داد.
در سال 1876 اين سرزمين به تصرف امپراطوري روس ها در آمد كه همین امر سبب برخي از تنش ها و شورش ها در این کشور گردید. در طول تسلط روسيه بر این کشور بسياري از قرقيزها به چين و افغانستان مهاجرت كردند.
در سال 1918 اتحاد شوروي در اين منطقه برقرار گردید و در 1924 قرقيزستان بخشي از منطقه خودمختار كارا–قرقيز شناخته شد. سرانجام در سال 1991 قرقيزستان از اتحاد شوروي جدا و در سال 1993 جمهوري مستقل قرقيز اعلام موجوديت كرد و به رسمیت شناخته شد.
دین و مذهب کشور قرقيزستان
در حدود 80% جعميت قرقيزستان را مسلمانان حنفي مذهب تشکیل میدهند. درصد جمعيتی مسلمانان در استان هاي جنوبي این کشور نظير اوش، جلال آباد و باتكن نسبت به استانهاي شمالي قرقيزستان بيشتر است. علاوه بر مسلمانان 15% را مسيحيان ارتودوكس و 5% بقيه را اديان و يا آيين هاي مختلف تشكيل مي دهند.
اقتصاد و سیاست کشور قرقيزستان
حكومت قرقيزستان حكومت پارلماني و متشكل از يك مجلس است كه شامل يك شوراي عالي است. حکومت در این کشور تا ماه ژوئن سال 2010 بصورت جمهوری بود و رئیس جمهور در این کشور رئیس حکومت بشمار میرفت. رئیس جمهور برای یک دوره 5 ساله با رای مستقیم مردم انتخاب می گرديد و وی دارای قدرت عالیه بود و حق انحلال و وتوی تصمیمات قانونگذاری را نيز داشت. بعداز اينكه دولت موقت به رهبري خانم رزا آتونبايوا دست به همه پرسي در مورد اصلاح قانون اساسي زد، از اختيارات رئيس جمهور كاسته و به اختيارات پارلمان افزوده شد. در اين راستا نوع حكومت در قرقيرستان به حكومت پارلماني تغيير يافت و کشور قرقيزستان به عنوان اولین نظام داراي دموكراسی پارلمانی در آسیای مركزی گرديد.
کشور قرقيزستان دارای اقتصاد نسبتا فقير و بر پايه كشاورزي مستقر است. مهمترين محصولات كشاورزي اين كشور عبارتند از پنبه، سيب زميني، بز، گوسفند، توتون، سبزيجات، غلات، ميوه، گاو و پشم. این کشور دارای صنایع کوچکتری نظیر كفش، فرآوري مواد غذايي، موتور هاي الكتريكي، پارجه بافي، سيمان، اثاثيه منزل، طلا و ديگر فلزات است.
