درباره کشور گینه نو
گینه نو کشور و جزیره ای در جنوب غربی اقیانوس آرام، در قاره اقیانوسیه و در بالای استرالیا واقع شده است. این جزیره از 600 جزیره با قبیله‌های مختلفی تشکیل شده است. در واقع گینه نو از استرالیا تنها در تاریخی حدود 8 هزار سال پیش، توسط سیلاب‌های کم عمق تنگه تورس جدا شده است. این کشور از غرب با اندونزی، از جنوب با استرالیا و از شرق با جزایر سلیمان همسایه است. دشت‌ها و جزایر پایینی در جنوب گینه نو جنوبی، از لحاظ جغرافیایی بخشی از خاک استرالیا محسوب میگردند. گینه نو حدود ۵۱۵۰ کیلومتر خط ساحلی دارد و تنها ۱۳% از مردم آن، در مناطق شهری زندگی می‌کنند.
جزایر‌ی که پاپوآ گینه نو را تشکیل می‌دهند در مدت زمان چهل هزار سال توسط گروهی مختلط از مردم که به طور کلی با نام قبیله ملانزیز شناخته می‌شوند، اشغال شده اند. مساحت این کشو ۴۶۲،۸۴۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن 5 میلیون و ۹۳۲ هزار نفر با میانگین سنی ۲۱ سال است. ۸۴% از مردم این کشور از نژاد پاپوا گینه نویی هستند.
اطلاعات ضروری کشور گینه نو
- نام رسمی: پاپوآ گینه نو
- پایتخت: مورسبی
- واحد پول: کینا
- پیش شماره: ۶۷۵+
آب و هوای کشور گینه نو
نواحی مرکزی و شمال غربی این کشور را کوه‌ها و نواحی بلند پوشانده و قسمت اعظم آن از جنگل‌ها و جلگه‌ها تشکیل شده است. حدود دو سوم کشور گینه نو از جنگل‌های استوایی بارانی پوشده شده است. آب و هوای این کشور استوایی و بارندگی در طول سال سنگین است.
این کشور دارای رودهای مهم و پرآبی نظیر کاپواس، دیگول و باریتو است.
تاریخ کشور گینه نو
منطقه پاپوا گینه نو از سال ۱۹۰۶ تحت سلطه استرالیا اداره می‌شده است و در فاصله سال‌های ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ به اشغال ژاپن درآمد اما پس از جنگ دوباره به استرالیا پیوست.
این کشور در سال ۱۹۷۵ درست زمانی که این کشور به استقلال دست یافت، با بزرگترین چالش خود روبرو شد. جامعه ای متشکل از مردمی که هیچ وجه اشتراکی با یکدیگر ندارند و هم اکنون به ۸۴۱ زبان زنده دنیا صحبت می‌کنند. سیاستمداران و اکثر مردم این کشور معتقدند که اگر می‌خواهند در این کشور زندگی کنند و با یکدیگر ارتباط برقرار کنند از میان این ۸۴۱ زبان باید حداقل ۴ زبان را بدانند.
دین و مذهب کشور گینه نو
حدود 63% مردم گینه نو مسیحی پروتستان و ۳۰% مسیحی کاتولیک هستند. انگلیسی و توک پیسین از زبان های رایج این کشور و زبان موتو زبان ملی آنان است.
اقتصاد و سیاست کشور گینه نو
در این کشور حدود 3 میلیون و ۵۵۷ هزار نفر، نیروی کار مشغول به فعالیت هستند که ۸۵% از آنها در بخش کشاورزی مشغول به کارند. تولید ناخالص داخلی این کشور 94/11 میلیارد دلار است. نرخ بیکاری در کشور گینه نو در مناطق روستایی 9/1% و در مناطق شهری تا ۸۰% متغیر است.
محصولات صادراتی این کشور شامل قهوه، کاکائو، نفت، طلا، سنگ مس، کنده درخت، خرچنگ آب‌های شیرین (کری فیش)، میگو، روغن خرما و ... است که عمده ی این محصولات به کشورهای استرالیا، ژاپن و چین صادر میگردند.
نظام سیاسی گینه نو مبتنی بر دموکراسی پارلمانی است. رئیس حکومت در این کشور ملکه انگلیس، الیزابت دوم است که حکمران، نمایندگی از او را به عهده دارد. حکمران را اعضای مجلس به ملکه انگلیس معرفی می‌کنند و وی او را تایید میکند. در این کشور رئیس دولت نخست وزیر است که با رای شورای اجرایی ملی تعیین میگردد.
مجلس کشور گینه نو ۱۰۹ کرسی دارد که نمایندگان ۸۹ کرسی با رای مردم و ۲۰ کرسی از ۲۰ منطقه کشور برای دوره‌ای پنج ساله تعیین میگردند.
