درباره کشور بحرين
کشور بحرین یکی از کشورهای آسیایی است که در مرکز خلیج فارس قرار دارد. این کشور در همسایگی ایران، عربستان و قطر واقع شده است و از کوچکترین استان ایران هم کوچکتر است! پایتخت بحرین شهر زیبای منامه است. مساحت این کشور حدود 765 کیلومتر مربع است و دارای تعداد زیادی جزایر بزرگ و کوچک است. کشور بحرین را با نام جزیره یک میلیون نخل میز میشناسند اما به طور کلی بحرین سه شهر و یا سه جزیره اصلی دارد. کشور بحرین از 40 جزیره کوچک تشکیل شده است. بحرینی ها این کشور را مجمع‌الجزایر بحرین می‌دانند.
کشور بحرین با توجه به وسعت کمی که دارد اما ساخت و ساز در این کشور هدفمند پیشرفت کرده است.
این کشور به 5 استان تقسیم شده است شده و تا ۳ ژوئیه۲۰۰۲ دارای ۱۲ شهرستان بود. استانهای بحرین عبارتند از استان عاصمه، استان وسطی، استان محرق، استان شمالی، استان جنوبی. همچنین شهرهای بزرگ این کشور عبارتند از الزلاق، جدحفص، شهرک عیسی، رفاع غربی، رفاع شرقی، محرق، مدینه حمد، الحد، مدینة زاید و باب البحرين.
کشور بحرین مرز زمینی ندارد و تنها با پلی به طول حدود ۲۵ کیلومتر که به نام پل فهد معروف است و در سال ۱۹۸۶ افتتاح شده به عربستان سعودی متصل است.
بحرین دارای سواحل بسیار دیدنی است و بسیاری از ورزش‌های آبی نظیر قایقرانی و شیرجه در گرمای همیشگی آب خلیج فارس بسیار متداول است.
یکی از مهم ترین آثار اسلامی بحرین و از قدیمی ترین مساجد منطقه حوزه خلیج فارس مسجد خمیس است که هرساله گردشگران بسیاری را به خود جذب می کند. علاوه بر این ها بیابان‌های گرم بحرین و درختان خرمای این کشور نیز مشهور است.
اطلاعات ضروری کشور بحرين
- نام کشور: البحرين Bahrain
- پایتخت: منامه
- نوع حکومت و ساختار سیاسی: پادشاهی
- زبان های رسمی: عربی
- زبان های رایج: انگلیسی
- خط رسمی: عربی
- واحد پول و معادل آن در هر دلار: دینار (BHD) که هر دینار کشور بحرین 2.65 دلار آمریکا
- پیش شماره تلفن: 00973
- تعداد کشورهای بدون نیاز به ویزا: 89
- جمعیت: 1.493 میلیون در سال 2017
- دامنه اینترنتی: bh.
- مذهب رسمی: اسلام
آب و هوای کشور بحرين
کشور بحرین دارای آب و هوایی خشک با زمستان‌هایی معتدل و تابستان‌هایی بسیار گرم و مرطوب است.
تاریخ کشور بحرين
کشور پادشاهی بحرین از دوره هخامنشی جزیی از خاک ایران بود. اما مشکل از جایی آغاز شد که پای انگلیسی ها به بهانه کمک به شاه عباس صفوی در بیرون راندن پرتغالی‌ها از این خطه به بحرین باز شد.
بعد از مدتها در دوره قاجار این جزیره به دست آل خلیفه عربستان که تحت الحمایه عربستان بود افتاد. بعد از جنگ جهانی دوم نیز لایحه هایی در ایران به تصویب رسید که بر مبنای آن ایران می‌توانست نسبت به حاکمیت بحرین به عنوان استان چهاردهم احقاق حق کند.
کشور پادشاهی بحرین از سال 1820 تا 1971 تحت سرپرستی کشور بریتانیا بود و در سال 1971 اعلام استقلال کرد و ایران اولین کشوری بود که استقلال آن را به رسمیت شناخت.
در سال ۱۹۲۷ ایران طی شکوائیه‌ای رسمی به بریتانیا نسبت به قرارداد این کشور با سلطان نجد و حجاز (که پس از مدتی به عربستان سعودی تبدیل شد) اعتراض کرد. زیرا انگلیسی‌ها امیر بحرین را حاکمی مستقل و اهالی آن را تحت‌الحمایه دولت بریتانیا می دانستند و مدعی شدند که ادعای حاکمیت ایران بر بحرین بر هیچ مبنای معتبری استوار نیست.
حكومت پهلوی در ۹ مارس سال ۱۹۷۰ (اسفند ۱۳۴۹) درخواست خود را از دبیرکل سازمان ملل مبنی بر تشخیص خواست واقعی مردم بحرین اعلام کرد. کشور انگلیس از این درخواست استقبال کرد و دبیرکل سازمان ملل هیئتی را به ریاست ویتوریا گیچاردی را مأمور انجام این کار کرد. پس از مدتي هیئت مذكور نز اعلام کرد که تقریباً تمام مردم بحرین خواهان یک حکومت کاملاً مستقل هستند و اکثریت بزرگی از آن‌ها آن را یک کشور عربی مستقل می‌دانند.
این تصمیم در شورای امنیت تایید شده و بحرین استقلال خود را در ۱۴ اوت ۱۹۷۱ اعلام کرد و حكومت پهلوی اولین کشوری بود که استقلال بحرین را به رسمیت شناخت.
دین و مذهب کشور بحرين
مذهب رسمی کشور بحرین اسلام است. بر اساس آخرین سرشماری ها حدود ۸۱٫۲٪ کل جمعیت بحرین را مسلمانان تشکیل میدهند که از این میزان حدود ۷۰٪ شیعه مذهب و بقيه مالكی مذهب هستند. حدود 9% مسیحی هستند که شامل اتباع خارجی و مهاجرین میشوند. حدود ۹٫۸٪ پیرو دیگر ادیان بویژه هندو هستند. همچنین یک گروه کوچک بومی یهودی هم در این کشور زندگی می‌کنند.
اقتصاد و سیاست کشور بحرين
همانگونه که به آن اشاره کردیم بحرین یک حکومت پادشاهی مشروطه است و پادشاه به صورت موروثی از خاندان آل خلیفه انتخاب میگردد. نظام حقوقی این کشور ترکیبی از حقوق اسلامی (فقه) و کامن لا انگلیسی است. قانون اساسی فعلی این کشور در سال ۲۰۰۲ تصویب شد
امیر کنونی کشور بحرین حمد بن عیسی آل خلیفه است که از سال ۱۹۹۹ قدرت را در دست دارد. ریاست دولت بحرین به عهدهٔ نخست‌وزیر خلیفه بن سلمان پسرعموی شاه است که از سال ۱۹۷۱ این مقام را دارد.
قوهٔ مقننه ی این کشور از 2 مجلس مجلس الشوری و مجلس النواب تشکیل شده است که هر دو مجلس دارای 40 عضو هستند که همگی با رای مستقیم مردم انتخاب میشوند. در این کشور حدود ۱۵ حزب سیاسی شامل احزاب مذهبی، لیبرال، چپ و بعثی وجود دارد.
کشور پادشاهی بحرین ثروتمند نیست و حتی بخشی از انرژی آن توسط عربستان تأمین میگردد.
تولید آلومینیوم تنها صنعت داخلی این کشور است. در تولید آلومینیوم بحرین رتبهٔ نخست در خاورمیانه و رتبهٔ پنجم در سطح جهانی را دارد. بطور کلی اقتصاد کشور بحرین وابسته به بانکداری، هواپیمایی و خدمات فرودگاهی، بنادر صنعتی، صنایع، ساخت و تعمیر کشتی و ناو است.
اولین کشور حوزه خلیج فارس که نفت در آن اکتشاف شده بحرین است ولی منابع نفت و گاز آن بسیار محدود است. این کشور روزانه ۱۸۴ هزار بشکه نفت تولید می‌کند.
در حال حاضر بیشتر درآمد ساکنان بحرین از بانکداری و گردشگری تامین میگردد. فراوردهای نفتی ۶۰٪ صادرات و درآمد دولت این کشور و همچنین ۳۰٪ تولید ناخالص داخلی بحرین را تشکیل می‌دهد. تولید ناخالص داخلی در کشور 66/19 میلیارد دلار است و ۳۶۳ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل میدهند. نرخ بیکاری در کشور بحرین ۱۵% است و نرخ تورم آن 4/3% گزارش شده است.
محصولات صادراتی این کشور عبارتند از آلومینیوم، نفت و محصولات پتروشیمی، میگو و منسوجات که به کشورهای عربستان سعودی، آمریکا و امارات متحده عربی صادر میگردد.
