درباره کشور تایوان

جمهوری چین (چین تایپه) یا همان تایوان، کشوری در شرق آسیا است و پایتخت این کشور تایپه است.این کشور از جزایری مثل تایوان، پنگهو، کینمن، ماتسو و تعدادی جزیرهٔ کوچک دیگر تشکیل می‌شود که همگی در سواحل شرقی سرزمین اصلی چین قرار دارند و به طور کلی مساحتی بالغ بر ۳۶٬۱۹۳ کیلومتر مربع دارد. تایوان از راه دریا از غرب با جمهوری خلق چین، از شمال شرق با ژاپن و از جنوب با فیلیپین مرز مشترک دارد. جمعیت این کشور حدود ۲۳میلیون نفر است.

اطلاعات ضروری کشور تایوان

•  نام رسمی: جمهوری چین
• پایتخت: تایپه
• واحد پول: دلار جدید تایوان
• زبان رسمی: ماندارین (چینی استاندارد)
• نوع حکومت: نظام نیمه ریاستی
• مذهب: مخلوطی از بودایی، آیین کنفیسیوسی و تائویست

آب و هوای کشور تایوان

تایوان بین منطقه معتدل و منطقه حاره واقع شده و دارای آب و هوای منطقه حاره و نیمه حاره است. اطراف این کشور را دریاها در برگرفته است، به همین دلیل این استان تحت تاثیرات بادهای موسمی دریایی قرار داشته و آب و هوای مطلوبی دارد و اثری از سرمای سخت و شدید زمستان و گرمای سوزان تابستان در این جزیره نیست. متوسط دمای هوا در سال در سراسر کشور به غیر از مناطق کوهستانی حدود 22 درجه سانتیگراد است. در تمام طول سال در مناطق معمولی برف نمی بارد و تنها در مناطقی با ارتفاع بالاتر از 3000 متر برف می بارد. باران و هوای طوفانی در این کشور بسیار اتفاق می افتد.

تاریخ کشور تایوان

در سال ۱۵۹۰ این جزیره توسط پرتغالی‌ها کشف شد و «فورموزا» به معنی «زیبا» نام گرفت. قلعه‌هایی در این جزیره توسط هلندی‌ها در جنوب و اسپانیایی‌ها در شمال بنا شد. در سال ۱۶۴۱ هلندی‌ها اسپانیایی‌ها را از این جزیره بیرون راندند و تا سال ۱۶۶۱ کنترل تایوان در دست هلندی ها بود. پادشاهی مستقل حکومت تایوان در سال ۱۶۶۱ توسط ژنرال کوژینگا شکل گرفت. اما دودمان چینگ در سال ۱۶۸۳ با اشغال تایوان بر این جزیره تسلط یافت و در سال ۱۸۹۵ در جنگ با ژاپن شکست خوردند و ژاپنی ها بر این منطقه حکومت کردند. در این مدت ژاپنی‌ها نقش زیادی در توسعه و گسترش این جزیره داشتند. با پایان جنگ جهانی دوم این جزیره از ژاپن بازپس گرفته شد و بخشی از جمهوری چین شد. در پی شکست در جنگ داخلی چین و با آغاز انقلاب کمونیستی چین در سال ۱۹۴۹ چیانگ کای‌شک رئیس‌جمهور چین به این جزیره گریخت و دولت جمهوری چین از آن هنگام تاکنون این سرزمین را اداره می کند.

دین و مذهب کشور تایوان

دین ۹۳ ٪ مردم تایوان، مخلوطی از بودایی، آیین کنفیسیوسی و تائویست و ۵ ٪ نیز مسیحی می باشند.

اقتصاد و سیاست کشور تایوان

تایوان پنجمین اقتصاد بزرگ آسیا و جزو اقتصادهای پیشرفته دنیا است. طبق گفتهٔ صندوق بین‌المللی پول، اقتصاد این کشور رتبه نوزده را در جهان در برابری قدرت خرید و هجدهمین کشور در میزان تولید ناخالص داخلی دارد. بزرگترین نیروگاه زغال‌سوز دنیا، نیروگاه تایچونگ با ظرفیت تولید ۵۸۲۴ مگاوات، در این کشور قرار دارد. اقلام صادراتی تایوان شامل کامپیوتر و قطعات آن، لوازم الکترونیکی، فلزات، منسوجات و پلاستیک است. دلار جدید تایوان با واحد جزء (سِنت) واحد پول این کشور است.

در ۱۰ اکتبر ۱۹۱۱ در پی خیزش ووچانگ دولت جمهوری چین تشکیل شد و در ۱ ژانویه ۱۹۱۲ به رسمیت شناخته شد. پس از پایان جنگ جهانی دوم این کشور مجمع‌الجزایر تایوان و پنگو را از ژاپن باز پس گرفت و قانون اساسی جدید این کشور در سال ۱۹۴۷ به تصویب رسید. اما در سال ۱۹۴۹ و در پی جنگ داخلی چین، کومینتانگ (حزب ناسیونالیست چین)، حزب حاکم کشور تمامی سرزمین اصلی این کشور را به حزب کمونیست چین واگذار نمود و در نتیجه آن دولت جمهوری چین به ریاست چیانگ کای‌شک در جزیره تایوان مستقر شد و شهر تایپه را به عنوان پایتخت موقت دولت در تبعید این کشور انتخاب کرد و خود را همچنان دولت مشروع سرزمین اصلی چین و مغولستان می خواند. این در حالی است که از آن هنگام تاکنون حکومت سرزمین اصلی همچنان در دست دولت جمهوری خلق چین است.

در دههٔ ۱۹۸۰ تایوان که در ابتدا کشوری تک‌حزبی بود بدون مشکل چندانی به دولتی دمکراتیک و چندحزبی تغییر ماهیت داد و نظام حکومتی این کشور نظام نیمه‌ریاستی و با حق رأی همگانی می باشد. رئیس کشور و فرمانده نیروهای مسلح، رئیس‌جمهور است. مجلس قانون‌گذاری این کشور یوآن نام دارد. جمهوری چین عضو سازمان تجارت جهانی و سازمان همکاری‌های اقتصادی آسیا–اقیانوسیه است و از اقتصاد صنعتی پیشرفته‌ای برخوردار است. کشور تایوان با در اختیار داشتن نوزدهمین اقتصاد بزرگ دنیا و فناوری صنعتی پیشرفته، نقش مهمی را در اقتصاد جهانی ایفا می‌کند. از نظر شاخص‌های آزادی بیان، مراقبت سلامتی، آموزش همگانی و آزادی اقتصادی، تایوان در رده‌های بالای دنیا قرار دارد.